Konsultacje
Konsultacje – to pierwszy kontakt, w trakcie którego osoba zgłaszająca się przedstawia swój problem, a psychoterapeuta przedstawia możliwe i najlepsze formy pomocy. Konsultacje trwają do 3 spotkań.
Po co konsultacja?
Konsultacja jest pierwszą, poza kontaktem telefonicznym, rozmową. Najważniejszym celem konsultacji jest ustalenie, co jest problemem z którym zgłasza się osoba i czy psychoterapeuta jest właściwą osobą do pomocy. Konsultacja polega na rozmowie, aktywność terapeuty jest duża, bo potrzebne są mu informacje do trafnego zdiagnozowania problemu. W trakcie potkania dochodzi do wzajemnego poznawania się, osoba potrzebująca pomocy również ustala, czy konkretny profesjonalista jej odpowiada.
Jakie pytania może zadać terapeuta?
Powód głoszenia.
Dlaczego teraz zgłasza się po pomoc.
Sposoby dotychczasowego radzenia sobie w sytuacjach trudnych.
Przeżyte choroby, urazy.
Czy kiedykolwiek osoba korzystała już z pomocy.
Jakie pytania może zadać osoba zgłaszająca się?
Osoba, która zgłasza się po pomoc często przeżywa wątpliwości, nie jest pewna swojej decyzji
– i nie musi być pewna. Konsultacja ma służyć właśnie wyjaśnieniu sytuacji, wyjaśnieniu, w czym psychoterapia może jej pomóc, a w czym nie. Ważne, żeby mówić o swoich obawach i oczekiwaniach. Co do pytań osobistych, terapeuta nie musi na nie odpowiadać, ważniejsza jest rozmowa, dlaczego znajomość osobistych spraw terapeuty jest ważna dla osoby potakującej pomocy.
Możliwe sytuacje podsumowujące konsultację:
Terapeuta proponuję psychoterapię u siebie i określa najlepszy rodzaj terapii dla przedstawionego problemu (terapia indywidualna, rodzinna, par, interwencja kryzysowa, terapia krótko lub długoterminowa).
Terapeuta proponuje innego terapeutę lub inne miejsce. Czasem zdarza się, że dla konkretnej osoby korzystniejsze będzie skorzystania z instytucji, miejsca, specjalizującego się w kompleksowym udzielaniu pomocy (np. będzie dostępna pomoc psychologiczna, prawna, socjalna itd.).
Terapeuta proponuje specjalistę z innej lub pokrewnej dziedziny – psychiatrę, neurologa.
W każdej z wymienionych sytuacji terapeuta kieruje się dobrem osoby zgłaszającej się.
Jak długo trwa konsultacja?
Konsultacja indywidualna trwa 50 minut, konsultacja pary lub rodziny z jednym terapeutą trwa 60 minut, natomiast z dwoma terapeutami trwa 70 minut.
Czasem wystarczy jedna konsultacja, czasem potrzebnych jest więcej, zwykle jednak nie ilość konsultacji nie przekracza trzech.
Poufność
W trakcie konsultacji, podobnie jak w trakcie terapii, wszystkie informacje są poufne. Służy to bezpieczeństwu osoby zgłaszającej się. Sytuacją wyjątkową jest informacja o zagrożeniu zdrowia lub życia.
Co jest wykluczeniem do przeprowadzenia konsultacji?
Jeśli osoba zgłaszająca się jest pod wpływem środków odurzających (alkohol, narkotyki i inne).
Czego nie robi psychoterapeuta?
Nie wystawia recept, zwolnień lekarskich. Nie przeprowadza diagnozy i rozpoznania w sensie medycznym – takie uprawnienia ma lekarz psychiatra.
Psychoterapia indywidualna
Psychoterapia indywidualna – cykl spotkań osoby potrzebującej pomocy z psychoterapeutą. Odbywa się wg ustalonych zasad (częstotliwość i miejsce spotkań, sposób kontaktu i zapłaty…). W trakcie spotkań pracuje się nad celem, który zgłasza osoba. Psychoterapia może być krótkoterminowa (do kilkunastu spotkań ) lub długoterminowa (trwa min. rok).
Psychoterapia indywidualna to spotkania pacjenta z psychoterapeutą. Odbywają się najczęściej 1 raz w tygodniu, o stałej porze (dzień i godzina).
W ramach podjętej współpracy psychoterapeuta i pacjent pracują nad ustalonymi celami, które są ważne dla pacjenta. Psychoterapeuta pomaga określić realność celów założonych w terapii oraz czas potrzebny do ich osiągnięcia. Wspólnie określają, jaka długość terapii będzie właściwa. I tak terapia krótkoterminowa ma na celu wsparcie pacjenta w aktualnych trudnościach, jej głównym celem jest zażegnanie kryzysu psychologicznego.
Psychoterapia długoterminowa jest formą dłuższej pracy, czasem trwającej kilka lat. W jej trakcie przepracowywane są nie tylko aktualne sprawy, ale tez relacje z przeszłości – relacje z rodzicami, opiekunami. Często jest tak, że nieprzepracowana relacja z matką czy ojcem utrudnia nawiązanie i utrzymanie satysfakcjonujących relacji z partnerem, dziećmi, przyjaciółmi, współpracownikami.
Osoby, które zgłaszają się po pomoc zwykle cierpią i chcą ulgi w cierpieniu, chcą nadziei. Czasem zgłaszają się z przykrymi określonymi dolegliwościami, takimi jak natręctwa, napady paniki, uzależnienia czy innymi.
Pod tym cierpieniem często kryją się nieowiązane problemy, traumy, żałoba…
Czasem pacjent nie wie, dlaczego cierpi, nie rozumie swoich uczuć, jest samotny.
Psychoterapeuta, dzięki rozmowie, może pomóc pacjentowi zrozumieć lepiej siebie. Może mu pokazać, w jaki sposób funkcjonuje w relacjach z innymi, gdyż prawdopodobnie w taki sam sposób będzie nawiązywał relację z terapeutą.
Poufność
W trakcie terapii wszystkie informacje są poufne. Służy to bezpieczeństwu osoby zgłaszającej się. Sytuacją wyjątkową jest informacja o zagrożeniu zdrowia lub życia.
Psychoterapia rodzinna
Psychoterapia rodzinna – cykl spotkań rodziny (zwykle wszystkich członków rodziny) z psychoterapeutą. Odbywa się wg. ustalonych zasad (częstotliwość i miejsce spotkań, sposób kontaktowania się i zapłaty…). Cel spotkań wiąże się często z poprawą relacji w rodzinie. Jest ustalany w trakcie rozmów ze wszystkimi członkami rodziny.
Podstrona
Psychoterapia rodzinna jest formą pomocy skierowaną do wszystkich członków rodziny. Odbywa się najczęściej co 2 lub 4 tygodnie, sesja trwa 90 min.
Kiedy są wskazania do terapii rodzinnej?
System rodzinny to członkowie rodziny, ich wzajemna komunikacja i relacje. Kiedy jeden element systemu przestaje działać – cały system musi jakoś na to zareagować. Reakcja może przywrócić równowagę lub nie. Podobnie w rodzinie – gdy pojawia się problem u jednego z członków lub w relacji pomiędzy dwoma członkami – system zwykle na to reaguje, nie zawsze jednak w sposób przywracający harmonię. Zdarza się, że odpowiedź rodziny na jakiś objaw pogłębia jaszcze bardziej ten objaw. Wskazaniem do podjęcia terapii rodzinnej są sytuacje w których:
Relacje w rodzinie pogarszają się, bliskie dotąd osoby oddalają się od siebie, nie potrafią się porozumieć.
Dziecko przeżywa i prezentuje jakieś trudności (problemy w nauce, pogorszenie zachowania, zmiana nastroju, przygnębienie, izolacja).
Rodzice mają kłopot we wzajemnych relacjach a to wpływa na dziecko (może przejawiać się poprzez różnorodne zaburzenia w zachowaniu, nastroju, śnie – np. moczenie nocne, zaburzenia odżywiania, autoagresja, agresja…)
Rodzina przeżywa kryzys i nie potrafi samodzielnie sobie z nim poradzić (np. śmierć w rodzinie, żałoba, utrata pracy).
Któryś z członków rodziny jest chory przewlekle na choroby mające podłoże psychosomatyczne.
Rodzice tracą kontakt ze swoim dzieckiem, nie rozumieją go, nie potrafią sobie poradzić z trudnościami wychowawczymi.
Co daje terapia rodzinna?
Najczęstszym i oczekiwanym efektem jest ustąpienie objawu, z którym zgłosiła się rodzina. Jeśli objaw dotyczył jednego członka rodziny, np dziecka, to w trakcie „przyprowadzenia” rodziny i zajęcia się jej problemami objawy ustępują. Jest to jednak ważny moment, w którym należy pamiętać, że objaw tylko sygnalizuje problem, jest jakby jego symbolem. Zaprzestanie terapii w tym momencie może być przedwczesne, objaw może powrócić w tej samej lub innej formie. Ważna jest więc dalsza praca, która umocni zmianę i obejmie także źródła problemu (np. nierozwiązany problem małżeński, choroba…).
Udział wszystkich osób jest bardzo ważny, tak jak ważny jest każdy element zespołu. W trakcie spotkania rodzina, dzięki terapeucie, może zobaczyć swoje trudności z innej perspektywy. Co więcej osoby odkrywają swoje mocne strony, które mogą wykorzystać w przywracaniu równowagi. Często zdarza się, że dopiero w trakcie spotkań u terapeuty członkowie rodziny słyszą siebie nawzajem, poznają swoje potrzeby i motywację. To jeden z ważniejszych skutków terapii rodzinnej – poprawa komunikacji. Bliskie sobie osoby zaczają siebie słuchać i mówić do siebie, rozmawiać ze sobą.
Kolejną ważna zmianą jest poprawa relacji poprzez przywrócenie właściwych proporcji i ról. Czasem w rodzinie dochodzi do odwrócenia ról – rodzice z rożnych powodów niejako oddają swoją pozycje dzieciom, które chętnie wchodzę w rolę opiekuna, zarządcy….Nie jest to dobre dla nikogo – ustawia fałszywy obraz. Dzieci chcą wierzyć, że są wszechmocne i mogą uratować mamę czy tatę, a dorosły nie wierzy, że może w sposób dojrzały zając się swoimi problemami. W takiej sytuacji konieczne jest przeformułowywanie zadań w rodzinie, ustawianie właściwych proporcji i przywrócenie właściwych ról.
Relacje mogą też ulec pogorszeniu z rożnych powodów – w trakcie rozmów dochodzi do ich ujawnienia i przepracowania, a co za tym idzie do poprawy relacji.
Dzięki terapii każdy członek rodziny zwiększa swoją wiedzę o sobie i innych. Rodzice nabywają też większych kompetencji rodzicielskich.
Szkolenia
Szkolenia, treningi, grupy rozwojowe – są grupową formą rozwoju i psychoedukacji. Osoby uczestniczące nabywają nowe umiejętności i nową wiedzę oraz uczą korzystać się ze swoich dotychczasowych zasobów. Zajęcia są prowadzone metodami aktywnymi, osoby uczą się poprzez kontakt ze sobą i z innymi członkami grupy.
Trening asertywności i umiejętności społecznych – cykl 15 spotkań grupowych w trakcie których ćwiczy się umiejętności ułatwiające funkcjonowanie w grupie.
Szkolenia – szkolenia głównie dla instytucji, tematyka obejmuje przeciwdziałanie przemocy w rodzinie oraz problem współuzależnienia i uzależnienia.
Trening asertywności i umiejętności społecznych – cykl 15 spotkań grupowych w trakcie których ćwiczy się umiejętności ułatwiające funkcjonowanie w grupie. Ćwiczenia oznaczają aktywny udział każdego z uczestników.
Dla kogo?
Dla każdego, kto chce poprawić swoje relacje z innymi, kto ma problemy z odmawianiem, stawianiem granic, bronieniem swoich praw czy słuchaniem innych.
Tematy pracy treningowej to między innymi: komunikat ja, błędy poznawcze, umiejętne odmawianie, asertywne stawianie granic, umiejętność aktywnego słuchania oraz inne…
Spotkania odbywają się 1 raz w tygodniu i trwają 2h. Koszt 1 spotkania to 60 zł.